Teoretycznie powinienem to pamiętać, jakoś szybko i płynnie się zmieniło. Szczególnie Rzędkowic mi żal, widoku z pekaesu na grzędę.

Szkoda tego krajobrazu, to zupełnie inna Jura...

Chodzi, tak bardziej na czterech kółkach

Jednak ktoś jeszcze chodzi po Jurze południowej

Ten drugi ze zdjęcia – poległ we wrześniu’39 broniąc Warszawy.

Cytując Jaromira Nohavicę – „Może i dobrze że człowiek nie wie, co go czeka”.

Ten młodszy ze zdjęcia, z lewej, dwa lata później płynął „Darem Pomorza” dookoła świata jako student Szkoły Morskiej w Gdyni. Z tej podróży wysyłał do rodziny mnóstwo kartek i listów, przywiózł też pamiątki i fotografie. Niestety później był rok 1944 … Również i z tej warszawskiej kamienicy NIC nie pozostało.
Kilka fotek, które mam to te od pra-ciotki z ww. Swoszowic, tam ocalały.

Fotka była by pewnie jakich wiele powstało, ALE jako pamiątka rodzinna to już zupełnie inna sprawa. Pozazdrościć takiej z Jury.

W mojej rodzinie niestety wojna mocno namieszała, choć mam zdjęcie dziadka na rowerze

http://jurapolska.com/demel/demel_31.jpg

Pradziadek był w kilku miejscach na Jurze w 1914r. ale w średnio ciekawych okolicznościach.

Myślę, że ciupagi były na wyposażeniu fotografa, który czatował na ówczesnych turystów w miejscach atrakcyjnych . Tak, jak na ulicach miast, w stałych punktach, fotografowie ustawiali swoje aparaty na statywach i za drobną opłatą uwieczniali przechodniów. Mam wiele takich zdjęć rodzinnych. To rzeczywiście wspaniała pamiątka.

Fajna pamiątka. Widzę, że ciupagi już wtedy były w sprzedaży

Dobrze że dałeś datę bo wygląda na marcowe

Tną na potęgę ale tam gdzie przydałoby się odsłonić nie ma chętnych, za słaby surowiec pewnie. Nie wiecie czy z tym wiaduktem na Wygodzie coś się dzieje? Mam wrażenie że nic tam nie robią

Na szczycie też już parę latek nie byłem, zawsze nie po drodze. Z zarastaniem jest masakra, o Straszykowych można zapomnieć na dobrą sprawę.