Burzliwe wydarzenia w Fabryce Prochu, w sierpniu 1914 roku
Pewnego sierpniowego dnia 1914 roku na teren fabryki prochu w Ogrodzieńcu przybyli niespodziewanie niemieccy żołnierze. Gdy w domu dyrektora fabryki Georga von Rennenkampff ich dowódca zauważył wiszący na ścianie duży portret generała Pavla von Rennenkampff (dowodzącego w tym czasie walczącą z Niemcami rosyjską 1. Armią) spytał, jakim prawem on tu wisi. Odpowiedź brzmiała - „ponieważ to jest mój brat, i ponieważ jestem z niego dumny”.
Pełni złości niemieccy żołnierze strzelili kilka razy do portretu. Zażądali od Georga, żeby rozpoczął produkcję prochu na ich potrzeby. Gdy ten odmówił, aresztowali go wraz z całą rodziną [1].
Georg Olaf von Rennenkampff urodził się 30.12.1859 roku w miejscowości Konofer w Estonii. W latach 1875-1877 był uczniem gimnazjum Karla Maya w St. Petersburgu. Służył w 5. Litewskim Pułku Ułanów, ale na życzenie swojej matki, zakończył służbę w stopniu porucznika i przejął rodzinne posiadłości w Konofer i Paenküll w Estonii. Jego żoną była o dziesięć lat młodsza Eveline Frank. Ich ślub odbył się we Wrocławiu w 1892 roku. Mieli siedmioro dzieci. Do 1 kwietnia 1907 roku Georg mieszkał razem z żoną w Paenküll, a następnie przejął urząd dyrektora Fabryki Prochu „Zawiercie” w Ogrodzieńcu.
Po aresztowaniu przez Niemców Georg i jego rodzina zostali przewiezieni do Wrocławia. Wraz z nimi udała się tam jego 71-letnia siostra Elisabeth, która pomimo swojego wieku nie chciała go opuścić. Elisabeth wprowadziła się do domu Georga na terenie prochowni tuż przed wybuchem wojny.
Georg został osadzony w twierdzy Königsstein koło Drezna, gdzie przebywał aż do momentu, gdy podupadł na zdrowiu tak znacznie, że pozwolono mu przeprowadzić się do Willi Viktoria w Polanicy Zdroju, gdzie zmarł w marcu 1915 r. na chorobę serca. Kilka dni po nim zmarła również Elisabeth, która była z nim bardzo zżyta [2].
Pochowani są w miejscowości Wiewierz, w województwie dolnośląskim.
W oparciu o - Lutz v. Rennenkampff, Genealogia rodziny von Rennenkampff, tom 5.
1. Bibliothéque historique de Paris, Fond Jean Savant, Dossier 4: Z pamiętników Very Nikolajewny v. R., żony Pavla von Rennenkampff.
2. Rigaische Zeitung, Nr 82 z 26.04.1915 r.
|
[Określenie "
położonych między przystanią na Newie i stacją kolejową, powiązanych siecią dróg o długości 33 wiorst.
]