Marianowski napisał(a):
Jeśli chodzi o doświadczenie z jednym okiem zamkniętym 
,to o wiele łatwiej jest się o tym przekonać za pomocą lornetki.
,to o wiele łatwiej jest się o tym przekonać za pomocą lornetki.W przypadku lornetki różnica jest rzeczywiście większa, co słusznie zauważyłeś.
Podobnie w przypadku mikroskopu stereoskopowego. Separacja planów jest tam wyraźniejsza, co wynika z ogólnych zasad optyki.
Swoją drogą oglądanie przez mikroskop stereoskopowy natury ożywionej dostarcza niezwykłych przeżyć.
Komórki roślin wyglądają jak promieniujące wewnętrznym światłem żywe kryształy.
Ciekawym z socjologicznego punktu widzenia jest fakt, że rozwój niektórych technik przybiega paradoksalnymi ścieżkami.
W XIX w. wydawało się, że obrazowanie trójwymiarowe będzie standardem i nastąpi jego dalszy rozwój, a dwuwymiarowe fotografie będą tylko formą artystycznego wyrazu. W istocie " tradycyjna " fotografia jest formą grafiki.
Stało się jednak inaczej.
W przypadku ( rejestrowania i odtwarzania ) muzyki zmiany nastąpiły w kierunku odwrotnym. Mono zostało wyparte przez stereo, stereo przez quadro, a to ostatnie przez stereofonię wielokanałową ( dźwięk dookolny ).
Dźwięk monofoniczny jest dziś świadomym wyborem, bądź formą artystycznego wyrazu.
Korzysta z niego na przykład w swych filmach mój ulubiony reżyser Woody Allen
.
.
.